خداوندا، من در انجام کارها به نفسم نظر داشتهام در حالی که باید به تو مینگریستم. خواست تو، اراده تو، تشریع تو، همهاش تو باید محل آمال و آرزویم میبودی، ولی نفسم خدای من شد و همه ارادهام معطوف به خواست آن بود.
فلها الویل ان لم تغفر لها؛ پس وای بر او اگر او را نبخشی!