نظر صریح استاد آقاتهرانی در مورد فردوسی و زبان فارسی
در چند روز گذشته مطلبی در مورد فردوسی و بی اهمیت جلوه دادن زبان فارسی به نقل از استاد آقاتهرانی در شبکه های اجتماعی منتشر شد
در چند روز گذشته مطلبی در مورد فردوسی و بی اهمیت جلوه دادن زبان فارسی به نقل از استاد آقاتهرانی در شبکه های اجتماعی منتشر شد. پس از مشاهده مطلب و بررسی منبع اصلی آن، معلوم شد که این مطلب اصلاً از ایشان نبوده و فرد دیگری گوینده این سخن می باشد و با توجه به تشابه اسمی، و یا هر انگیزه دیگری این مطلب به نام استاد آقاتهرانی منتشر شده است. بازتاب این مطلب و نظرات ذیل آن که گاه به تهمت و توهین های بسیار زشت منجر شده بود، استاد را بر آن داشت تا دست به قلم برده و چند سطری در این باب بنویسند.
مطلب منتشر شده در شبکه های اجتماعی به نقل از استاد آقاتهرانی
دفتر استاد آقاتهرانی ضمن تکذیب این مطلب و دعوت از فعالان سایبری به رعایت اخلاق در انتشار مطالب، اعلام می دارد که مواضع رسمی ایشان تنها از طریق پایگاه اینترنتی دفتر به آدرس aghatehrani.ir منتشر می شود. متن زیر نوشته استاد در این باره است:
بسم الله الرحمن الرحیم
این روزها مطلبی را درباره فردوسی از قول بنده در شبکه اجتماعی +Google آورده بود، که آن را مطالعه کردم. توجه شما خواننده و یا نویسنده را به چند نکته جلب می کنم:
۱. به هیچ وجه گوینده آن مطالب و سخن درباره فردوسی و زبان فارسی بنده نبوده و نیستم.
۲. گوینده آن گفتار، شخص دیگری است که با مراجعه به منبع اصلی آن، صدق گفتارم بر شما آشکار خواهد شد. از این روی، سایت دفتر بنده می تواند مرجع مناسبی برای آگاهی از نظرات این جانب باشد، تا که از سوء برداشت و نسبت های غلط جلوگیری شود.
۳. تأسف نیست که این همه بر پایهی چند خلاف واقع و دروغ، وقت کاربران ضایع گردد؟
۴. عزیزان جوانم:
فردوسی از شعرای بنام فارسیزبان است، که از این زبان، برترین عرفان و تمدن اسلامی به عالم انتشار یافته است. آری، همگونی زبان پارسی و عربی فرهنگ جدیدی را ایجاد کرده که از آن غزل سرائی چون حافظ، حماسه سرائی چون فردوسی، شاعر عارفی چون مولانا، واعظ و اندرز گوئی چون سعدی، فیلسوف و طبیبی چون بوعلی، و فقیهی مجاهد، چون امام خمینی (ره)، امکان بروز یافته اند. فراموش نشود که محبت ما ایرانیان به اسلام و به ویژه اهل بیت رسول (علیهم السّلام)، چنان افتخار آمیز خود را نشان داده که همیشه بر احیاء کلمه الله تلاش کرده ایم.
در هر حال، بنده به مسلمانی خویش می بالم، نه چون اویم که به زبان تازی بتازد، و نه از پارسی زبانانی که ناسپاس به نعمت ها و ارزش ها باشد.
۵. دوستان جوان! بیائید قدری دقیق تر و با تأمّلی بیشتر بنویسیم! تلاش کنیم که نوشته مان همراه فکر و اندیشه باشد، که گفته و نوشته گویای ژرف اندیشی ما است.
مرتضی آقاتهرانی
۱۷ خردادماه ۱۳۹۱