آیه آیه بندگی ۲۱ – امام علی (ع) میزان عمل
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام و المسلمین مرتضی آقاتهرانی، معلم اخلاق و رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم، در سلسله درس‌گفتار‌هایی که با عنوان «آیه آیه بندگی» که در ۳۰ قسمت به مناسبت ماه مبارک رمضان و با همکاری استودیو مبین تهیه و تدوین شده، به بیان توصیه‌هایی اخلاقی برای زندگی بهتر برپایه آیات قرآن کریم پرداخته است.
بخش ببست و یکم درس‌گفتار «آیه آیه بندگی» با نام «امام علی (ع) میزان عمل» به شرح ذیل است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم و الحمدلله ربّ العالمین و صَلِّ عَلی مُحَمَّد و آلِ محمد.
«وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَالَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ – آیه ۱۶۵ سوره بقره» یک عده آدم‌هایی هستند که این‌ها غیرخدا را کسی می‌بینند و آرام آرام به پرستش آن‌ها روی می‌آورند و دوستشان می‌دارند، ولی کسانی هم وجود دارند که اهل ایمان هستند و خدا را بیش از همه دوست می‌دارند و خد برایشان مهمتر است و اصلاً طوری می‌شود آن‌هایی که محبوب دل‌ها می‌شوند، خداوند تعالی امر می‌کند باید آن‌ها را دوست بداریم. مثلاً «احب الله من یحب الحسینا» کسی که حسین را دوست دارد، خدا را دوست می‌دارد یا کسی که علی را دوست دارد خدا را دوست می‌دارد.
پیامبر اسلام (ص) به صراحت می‌گویند: «اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» خدا هر کسی را که علی را دوست دارد، دوستش بدار و هر کسی را که با او دشمن است، با آن دشمن باش. این موضوع بعد از این است که پیامبر اسلام(ص) می‌فرمایند ولایت تام برای امیرالمؤمنین(ع) است. همچنین پیامبر اسلام(ص) فرموده‌اند من بر هر که ولایت دارم، علی(ع) هم بر او ولایت دارد و این جمله حضرت رسول(ص) کاملاً معیار است.
امام علی(ع) مانند پیامبر اسلام(ص) عمل می‌کردند و حتی به میزان عمل تبدیل شدند، طوری‌که پیامبر(ص) فرمودند اگر شما وجود نداشتید معلوم نبود بعد از من چه کسی مؤمن است، یعنی حضرت علی(ع) معیار تشخیص اهل ایمان از غیرمؤمنین است. مؤمن کسی است که علی(ع) را دوست بدارد و تحت ولایت ایشان است و ولایت آن بزرگوار را در دنیا و آخرت قبول دارد.
من به یاد دارم مقام معظم رهبری وقتی می‌خواستند درباره بسیج سخنرانی کنند، بهترین بسیجی را حضرت علی(ع) معرفی کردند. امیرالمؤمنین(ع) فردی انقلابی، پای کار و بجا بود که در دوران رسالت نبی مکرم اسلام(ص) وجود داشت. او تنها کسی بود که در هیچ مقطعی از فرامین پیامبر(ص) دریغ نکرد و در تمام مراحل و جنگ‌ها از جان پیامبر اسلام(ص) دفاع می‌کرد و تا سرحد شهادت پیش می‌رفت که در جنگ احد بیش از ۹۰ زخم بر بدن ایشان وارد شد.
متأُسفانه بعضی‌ها ایستادگی و استقامت امیرالمؤمنین(ع) را به خاطر خویشاوندی با افرادی که مشرک بودند، قدر ندانستند و می‌خواستند از ایشان انتقام بگیرند و در همین راستا اجازه ندادند که حضرت در جامعه، آن موقعیتی را که داشتند به آن دست پیدا کنند. ۲۵ سال امام علی(ع) را خانه‌نشین کردند تا اینکه حاکمان قبلی آنقدر عملکرد بدی داشتند مردم به امام علی(ع) پناه آوردند و حضرت چهارونیم سال حکومت کردند و در این مدت امیرالمؤمنین(ع) هرروز با ناکثین، مارقین و قاسطین سروکار داشتند، درحالی‌که همه این‌ها عدالت علی(ع) را دیده بودند.
در نوشته‌ها آمده یکی از کسانی که فوق‌العاده تحت تأثیر خوبی‌های امیرالمؤمنین(ع) قرار داشت، خود معاویه بود و وقتی گاهی اوقات از فضائل علی(ع) می‌گفتند، اشک می‌ریخت. اما امان از قدرت و امان از آن روزی که انسان نتواند نفسش را مدیریت کند و آن‌وقت در برابر امام بحق می‌ایستد، درصورتی‌که حق با علی(ع) است و او هم با حق بود.
در غرب اهالی مطالعه وقتی نهج‌البلاغه را می‌خوانند فوق‌العاده شیفته حضرت می‌شوند، با وجود اینکه بعضی از آن‌ها مسلمان هم نیستند. همین‌ها درباره نهج‌البلاغه خوب مطالعه کرده‌اند و خوب تحلیل انجام داده‌اند.
جوانان عزیز درباره حضرت علی(ع) بیشتر مطالعه داشته باشید و سعی کنید همانند ایشان زاهدانه زندگی کنید. علی(ع) نسبت به اموال خودش اهل بخشش بود و بهترین سفره‌های فقرا منتسب به علی(ع) است، درصورتی‌که خوراک خود حضرت بسیار ساده بود. آیت‌الله اراکی(ره) در یکی از خطبه‌های نماز جمعه می‌فرمودند حضرت علی (ع) در اواخر عمرشان گاهی اوقات نان خشک را در جایی می‌گذاشتند که امام حسن(ع) و امام حسین(ع) برروی آن روغن نگذارند تا نرم نشود تا همانند فقرا نان را میل کنند و حتی گاهی اوقات نان خشک را با زانو می‌شکستند. حضرت این‌گونه زندگی می‌کردند درحالی‌که می‌توانستند بهترین غذای زمان خودشان را میل کنند. مسئولان ما باید از حضرت این موارد را یاد بگیرند و فقط به فکر خودشان نباشند. مسئولان ما نسبت به فقرا مسئولیت دارند و باید به آن‌ها فکر کنند تا ان‌شاءالله رونق اقتصادی ایجاد کنند.