آیه آیه بندگی ۲۸ – تبدیل تقوای فردی به جمعی
به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام و المسلمین مرتضی آقاتهرانی، معلم اخلاق و رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم، در سلسله درس‌گفتار‌هایی که با عنوان «آیه آیه بندگی» که در ۳۰ قسمت به مناسبت ماه مبارک رمضان و با همکاری استودیو مبین تهیه و تدوین شده، به بیان توصیه‌هایی اخلاقی برای زندگی بهتر برپایه آیات قرآن کریم پرداخته است.
بخش بیست‌وهشتم درس‌گفتار «آیه آیه بندگی» با نام «خودسازی» به شرح ذیل است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم و الحمدلله ربّ العالمین و صَلِّ عَلی مُحَمَّد و آلِ طاهرین
«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ لا یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ – آیه ۱۰۵ سوره مائده» اى کسانى که ایمان آورده‌اید! بر شما باد (حفظ) خودتان. چون شما هدایت یافتید.
اگر ما هدایت شویم و اول از خودمان شروع کنیم، حتی اگر دیگران هم اشتباه رفته باشند، ضرر نخواهیم کرد. این را جدی بگیرید که ابتدا با نفس خودمان مقابله کنیم و یا قبل از هرکس از خودمان شروع کنیم، بعد از خانواده و سپس از دیگران.
بنابراین در برنامه‌ریزی که برای خودسازی انجام می‌دهیم باید ابتدا از خودمان شروع کنیم تا ان‌شاءالله نفسمان تربیت شود و اگر نفس ما تربیت شود خیلی از کارهای مطلوب بعد از آن اتفاق خواهد افتاد.
اگر دقت داشته کنید در اسلام احکام و دستوراتی وجود دارد که ابتداً مربوط به خویشتن است و وقتی به این دستورات عمل کنیم، احساس پیشرفت به ما دست می‌دهد.
انسان‌های اهل عمل از تأثیرگذاری بسیار زیادی در جامعه برخوردار هستند، چون اعمال آنها بار مثبت در بر دارد و یا همانند عِطر و نور است و اگر هم با تقوا و ایمان همراه باشد قطعاً برروی دیگران اثرگذاری بیشتری دارد و در پرتو نور او، دیگران هم استفاده می‌کنند.
امام خمینی(ره) می‌فرمودند: من روستایی را دیدم که جمعیت آن روستا را انسان‌های درست و خوب تشکیل داده‌اند، کمی دقت کردم و به این دست یافتم که یک انسان وارسته در آنجا زندگی می‌کرده است. یک عالم اهل عملی در آنجا زیست داشته که چون حواسش به خود جمع بوده بر دیگران اثر مثبت گذاشته است.
تقوای فردی باید آرام‌آرام به تقوای جمعی منجر شود؛ یعنی ابتدا خویش را اصلاح کنیم و سپس بر دیگران اثرگذار باشیم. برای همین در اسلام امر به معروف و نهی از منکر مطرح شده است.
جوان‌ها و کودکانی که در همین اواخر ماه مبارک رمضان در فکر روزه گرفتن هستند را باید تشویق کنیم، تشویق عمل زیبایی است که در ذهنشان ثبت می‌شود. انجام بعضی کارها از بزرگترها برمی‌آید و به دل کودکان و جوانان می‌نشیند، لذا پیشنهاد می‌کنم به خاطر روزه‌هایی که گرفته‌اند به آنها هدیه دهید.
برای تربیت نفس، کودکان را با مسجد آشنا سازید و با همراه کودکانتان راهی مساجد شوید. این دقیقاً مانند تفاوت عالم و عابد است، چون عالم به همراه دیگران به مساجد می‌رود، پس باید تلاش کنیم نقش عالم را داشته باشیم.
پدران و مادران باید کودکان خود را به نماز خواندن تشویق کنند و وقتی پدر در منزل نماز می‌خواند، فرزند از او الگوبرداری می‌کند.
گاهی اوقات در سال باید روزه گرفت حتی روزه‌های مستحبی، چون ارتباطمان با خدا مستحکم خواهد شد.