عمامه ما پارچه کفن ماست
در این دورانی که چند نادان و ابله به خود اجازه داده‌اند که به عمامه روحانیت توهین کنند، چند کلامی سر گشاده به همه طلاب دهه هشتادی و به ویژه سه نوه عزیزم، علی، هادی و ابوالفضل که از طلاب محترم حوزه علمیه قم‌اند، خواهم نوشت. عزیزانم:
۱. این لباس را از پیامبر گرامی اسلام داریم که آن را تاج ملائک دانستند و خود به راس مبارک امام علی علیه صلوات الله بستند و آن حضرت را بدان مفتخر ساختند.
۲. به آیت الله گلپایگانی (ره) نقد شد که برای طلاب سخت است که تابستان‌ها از راه‌های دور و نزدیک برای دریافت شهریه به قم سفر کنند، وگرنه از آن محروم میشوند. در پاسخ فرمودند مایلم به کوری چشم طاغوت و شیاطین ببینم اول هر ماه طلاب از سراسر ایران آمده و در قم حضور می‌یابند. این را مانوری قدرتمندانه از اسلام علیه کفر و طاغوت می‌دانستند.
۳. حرمت این لباس باید حفظ شود، که کفن ماست، اگر بر ما بماند.
۴. روزهای دوران گذشته رضاخان‌ها این لباس را برنمی‌تابیدند و به فرمان انگلیس همه را متحد الشکل کردند.
۵. به خاطر دارم که پس از ۱۵ خرداد هر بار طلاب در فیضیه بر علیه شاه، آن طاغوت بچه شعار می‌دادند، درختان خیابان ارم گوئیا رویش برف نشسته، که این عمامه های پرتاب‌شده طلاب توسط ساواکی‌ها و آجان‌های آن زمان بود.
۶. روشنفکرمآب‌های وابسته به غرب که تز اسلام منهای روحانیت را قائل بودند، نیز این لباس و او که آن را پاس می‌داشت خوش نمی‌داشتند. عصر جمعه‌ای که حضرت علامه مصباح (رض) آنها را به نقد کشید، به آن بزرگ توهین کردند و…
۷. در دوران جنگ، در میدان هم اگر عبا و قبا دست‌وپاگیر بود، آنها برمی‌داشتیم، ولی عمامه را نه، که این خود حرز ما بود.
۸. دوستان زیادی داشتم که با عمامه‌ای خونین به شهادت رسیده و به قرب الهی عروج کردند: آقا مصطفی ردانی‌پور، آقا رحمت الله میثمی، آقا عبدالله میثمی، آیت الله شمس‌آبادی که عمامه‌اش را وسیله شهادتش قرار دادند، و…
۹. پس از انقلاب شهدای محراب و ۴۳۵۰ شهید طلبه‌ای که همه افتخار آفریدند و نسبت آنها به جمعیتشان از همه گروه‌ها و اصناف بالاتر است.
۱۰. این روزها نیز داعش‌صفتان همان مشی و مرام را دنبال می‌کنند. در صحن مبارک هشتمین امام روحی فداه، حضرت احمد بن موسی علیهما السلام، شکنجه آرمان عزیز و…
۱۱. ولی هر که بپسندد و یا نه، بداند که ما حرمت این لباس و اهل آن را پاس داشته و در پوشیدن و بزرگداشت آن اهمال نخواهیم کرد.
۱۲. ورود عزیزان هشتاد و هشتاد و پنجی ما به عرصه علوم دینی بس مبارک و ارجمند است که لحظه‌ای سربازی امام عصر ارواحنافداه با همه سختی‌ها وظیفه خطیری است که بر این توفیق هزاران شکر و سپاس.
مرتضی آقاتهرانی
۱۲ آبان ۱۴۰۱