با سلام بر مهدی روحی فداه
دو هفته گذشته توفیق دیدار حضرت آیتالله مظاهری را داشتم. به خاطر کرونا و بیماری حضرت استاد، شاید دو سالی بود که حسرت دیدار داشتم.
زمانی که حضرت ایشان در قم بودند، فرصتهای خوبی داشتبم؛ گذشته از استفادههای اخلاقی و عرفانی از درسهای عمومی و خصوصی ایشان، توفیق داشتم با عدهای از عزیزان فاضل و جوان آن روز، چون آقایان طیبی، قائمی رحمهماالله، توکل، بیریا، علی آقا مصباح، حسینزاده، ابراهیمی، مهدوینیا و… در درس خارج فقه و اصول ایشان شرکت کنیم. به نظرم دو دوره اصول و شاید ده سال فقه در مسجد آبشار از ایشان درس گرفتیم.
درسی بسیار منظم، شسته و رفته، جامع، بدون تکرار، بدیع و پر از نوآوریها، که انصافاً جایش در حوزههای ما خالی است. قبل از انتخاب درس ایشان دروس بسیاری از فقها را طی یک سال با دوستان رفتیم و آخر جمعبندی به عنوان بهترین درس، این استاد عزیز انتخاب شد. گذشته از متخلق بودن و تکههای آموزنده اخلاقی، این دوره از بهترین روزگار عمر ما بود، که پس از آن، دو سالی هم درس خارج حضرت آیتالله بهجت را درک کردیم.
در این دیدار چون همیشه، پس از یاد و تجلیل از علامه آیتالله مصباح اعلیاللهمقامه، فرمودند، من که عوض نشدهام، شما هم نه، هر روزه دعاگویتان بوده و هستم. خدا را بر این نعمت شکر.
ناگفته نماند که پس از ازدواج به مشاوره آیتالله مصباح، چند نفر از بزرگترها را به عنوان حکم برای رفع اختلافات احتمالی در زندگی زناشویی انتخاب کردم که آنها آیتالله بهجت و آقای مصباح بودند و سومین عزیز حضرت آیتالله مظاهری هستند که شیرینی زندگی ما برگرفته از مشاورههای مطلوب ایشان نیز هست. این بود که سراغ خانواده را گرفته و از آنها پرسیدند و…
راجع به مردم و گرفتاریهای جامعه، به خصوص قشر ضعیف سخت دغدغهمند بودند؛ از مردم، دولت و مجلس، حوزه علمیه قم و… نیز میپرسیدند.
خدمتشان به اختصار اطلاعاتی دادم و آن افتخار مرجعیت و رکن رکین اسلام خیرخواهانه نسبت به مردم سفارشاتی داشتند و از بیدارتر و انقلابیتر عمل کردن مسئولین نسبت به گرفتاریهای اقتصادی و فرهنگی بیشتر توصیه داشتند.
خداوند متعال را بر این توفیق هزاران شکر
مرتضی آقاتهرانی
دی ماه ۱۴۰۱