مهمانی ما به پذیرایی و مهماننوازی میگذرد ولی مهمانی خداوند به پرهیز از مشتهیاتی چند: نخور، نیاشام، در گرما سر زیر آب مکن! از رابطه مشروع و از هر لذت جنسی بگذر! خودت را در معرض دود و گرد و غبار غلیظ قرار مده! زبانت را کنترل کن! مبادا به اولیاء الهی دروغ بندی، ده مورد بیشتر نیست مراعات کن! تا روزهدار شوی…
اما مرحله بالاتر و والاتر روزه آن است که اعضا و جوارح آدمی روزهدار شود، زبان، چشم و گوش و دست و پا و…
بالاتر، روزه دل است که آن را بر غیر خدا حرام کرده و تنها به ذات ذوالجلال دل دهی. این است که رسیده و توانسته دو مرحله گذشته را بگذراند.
کمال مطلوب قرب به ساحت ذوالجلال است؛ که پس از حفظ ظاهر شریعت و رعایت اخلاق، با نیتی صادق و جان و دلی تسلیم حقتعالی به سر منزل مقصود نائل خواهد آمد.
از اینجا است که گفتهاند روزه دارای مراتبی چند گانه است:
۱. رعایت احکام جوارح
۲. رعایت احکام جوانح
و الحمد لله اولا و آخرا