هر کس خدا را قصد کند خدای تعالی او را سعاتمند می کند

یا من سعد برحمته القاصدون: ای کسی که به رحمتت سعادتمند کرده ای هر کس که قصد تو را کرده است.

هر کس خدا را قصد کند خدای تعالی او را سعاتمند می کند. اگر در کارها خدای تعالی در نظر گرفته شود او نهایت قصد ما باشد در هر چیزی، سعادت در آن است. ما از همان موقع که کس دیگری را قصد کردیم به شقاوت افتاده ایم نه این که بعدا سعادتمند نمی شویم و اگر این راه را تا آخر ادامه دهیم گمراه خواهیم بود.

و لم یشق بنقمته المستغفرون: ای کسی که به شقاوت نمی اندازی به انتقام خود کسانی را که طلب آمرزش می کنند.

در این جمله یک چیز دیگر هم فهمیده می شود و آن این که کسی که استغفار کند، شقاوت پیدا نخواهد کرد.بنابر این قصد خدای تعالی موجب سعادت است و این به وسیله رحمت و صفات کمال او انجام می پذیرد و شقاوت به خاطر گناه است و کسی که اهل استغفار باشد شقی نمی شود چون خداوند متعال در مقام انتقام او بر نمی آید. انتقام مال کسی است که اهل گناه باشد.

منبع : مناجات الراجین