هم نشینی با دوستان

سؤال :
بنده یک دانشجو هستم و در خوابگاه زندگی میکنم،با گذشت سه سال هم نشینی با دوستان و تحمل مسائل غیر اخلاقی از این جهت که دائما در حال غیبت و تهمت و مسخره و….. هستند،خسته شدم.دیگه نمیتونم تحملشون کنم و نشستن کنارشون بنده رو آزار میده و از جهتی هم کوچکترین پوئن بنده مثل حرف زدن و خوشرویی به اونها، موجب میشه که باز همان مسائل قبلی شروع بشه، شما نظرتون در این باره چیست؟

پاسخ استاد :

باور کنید نمی شود از راه دور نسخه نوشت،آن هم برای عده ای که دارای افکار، روحیات و اخلاق متفاوت اند؛ لیکن چند نکته را توجه داشته باشید.

نه تنها خود گناه نکنید که شریک گناه آنان هم نشوید.
مجلس اگر مجلس حرام شد در حد امکان آن را تغییر دهید و به بحث هایی بپردازید که مفید به حال خودتان و دیگران باشد و گرنه در آن حضور نداشته و جلسه را ترک کنید.
اگر قدرت نهی از منکر را دارید آن ها را از اشتباه و حرام نهی کنید و امر به معروف کنید.
اگر دیدید نمی شود افراد را تک تک بیرون از محل آن مجلس صید کرده و با آن ها صحبت کنید. نگوئید خیر خواهی و نصیحت بی تاثیر است که به حتم اثر دارد، لیکن باید حوصله داشت و آرام آرام نقش تربیتی خود را ایفا کرد.
گاه وظیفه ما امر به معروف و نهی نیست، چون نمی پذیرند، ولی دعوت به خیر در هر موقعیت، کاری شدنی و تاثیر گذار است.
زود رنجیده نشوید، بچه ها بچه گی می کنند.
بیشتر به دنبال انجام وظیفه باشید، نتایج کار چندان دست ما نیست و گاه در تشخیص اشتباه می کنیم. پس خسته نشوید و خیرخواهی بر دیگران را دنبال کنید تا که اصلاح شوند.