چه طور توجیه کردن مانع کارهای بد میشود ؟

توصیه عرفانی شیخ انصاری (ره ) در جواب نامه درخواست راهنمایی آقای میلانی (ره ) بیت زیر بود :

مصلحت ديد من آن است كه ياران همه كار بگذارند و خم طرَه ياري گيرند!

يعني همه كارها را بگذارند زمين، خوب آقا ما با اين همه گرفتاري، چطور سرطره يار گيریم؟ اي عزيز محترم مگه ما غذا نمي‌خوريم؟ دیگران هم مي‌خورند. اصل اينِ كه آدم اينا را رو به قبله خاك كنه، توجيه كنه، ببين ممكنه آدم رو به قبله وايسه، كسب و كار، میز و دخلش رو به قبله باشد، ولی نفهمه، و غافل باشد. این ثواب نمي‌بره. اما اگر متوجه بشه، ميگه من مي‌خواهم رو به قبله وايسم، اين همش ثواب مي‌شه، توجيه كردن كار يعني همين، كارامون را توجيه كنيم، مي‌توانيم خوردن‌مون را توجيه كنيم، ميشه عبادت، حرف زدنمون را توجيه کنیم میشه عبادت .

پس معناش اين نيست كه گرفتاري‌ها را رها کنیم بلکه باید گرفتاري‌ها را هم توجيه كرد چه عيب داره، اگر انسان بنا باشد فكر كند بناش اين باشد كه توجيه كنه، كارهايي را توجيه مي‌كنه كه شرعيت داشته باشد. نه كارائي كه اون مسائل را نداره . و توجيه كردن جلوي كارهاي زشت را مي-گيره. خواه ناخواه وقتي بنا شد من همه كارها را بدهم به ترازوالهی و بگم خدا اين مال تو! هر كاري رو كه نمي‌تونم بگم اين از تو ، جلوی كارهای بدم گرفته مي‌شه.

مصلحت ديد من آن¬است كه یاران همه كار بگذارند و خَم طُرِّه یاری گیرند!

آقای انصاری (ره ) نمي‌خواد بگه كه ای آقاي ميلاني نخور، نخواب، زن نداشته باش، درس نده! فتوا نده! و… چطور ميشه من همه كارها را بذارم زمين فقط نماز بخونم از كجا كه نماز خراب نباشه؟ بحث اينه كه همه اين¬ها را توجيه به طرف او کنه. همه کارهات رنگ وبوی خداوندی داشته باشه ، با نیت باشه ، با توجه باشه .واقعا غوغا كرده این شعر که از حافظه.

مصلحت ديد من آن است که یاران همه کار بگذارند و خَم طره یاری گیرند!