اگر به این کنوانسیون‌ها پیوستیم ولی باز هم در لیست سیاه ماندیم، چه کسی جوابگو خواهد بود؟
ظاهراً طرفداران الحاق به پالرمو و CFT، واقعیات موجود را نادیده می‌گیرند. گویا از نظر دور داشته‌اند که جمهوری اسلامی ایران ۳۹ مورد از ۴۱ توصیه FATF را اجرا کرده است، اما ۲۴ مورد از همین اقدامات اجرایی هنوز مورد پذیرش آن نهاد قرار نگرفته است.
این افراد بر چه مبنایی، علت عدم پیشرفت را صرفاً به دو کنوانسیون پالرمو و CFT محدود می‌کنند؟ اگر به این دو پیوستیم ولی باز هم در لیست سیاه ماندیم، چه کسی جوابگو خواهد بود؟ در حالی که تجربه گذشته ما همین قضاوت را خواهد داشت، و برخی از صد بار هم از سوراخی گزیده شوند باز هم بخود نخواهند آمد. در حالی که مؤمن این گونه نیست.