فضیلت و اعمال شب و روز عرفه

 در شب نهم ذي‌الحجّۀ هر درخواست خيري از درگاه احديّت مورد پذيرش قرار مي‌گيرد. اين شب، شبي است كه ويژه نماز و نيايش و پذيرش توبه و خواهش از خداي تعالي است. زيارت امام حسين علیه السلام از اعمال اين شب مبارك است: «اِنَّ اللهَ يَبْدَءُ بِالنَّظَرِ اِلي زُوّارِ الْحُسَيْنِ علیه السلام عَشِيَّۀَ عَرَفَۀِ قَبْلَ نَظَرِهِ اِلي اَهْلِ الْوَقِفِ؛  خداوند شب عرفه پيش از اين كه به اهل عرفات بنگرد، به زائرين امام حسين علیه السلام نظر مي‌كند». برخی از اعمال شب از این قرار است:

الف) پرداختن به دعا و مناجات و توبه؛

ب) ده تسبيح را هزار مرتبه بخواند،‌سپس درخواست حاجت كند؛
ج) دعاي «يا شاهِدَ كُلِّ نَجْوي…» را بخواند، دقت در مضامين عاليه‌اش كند و آن را با روح بخواند نه بي حال و مرده؛
د) زيارت امام حسين علیه السلام؛
هـ) مراجعه به حاميان آن شب در اول و آخر شب؛

روز عرفه | روز نهم ماه و روز دعاست

الف) اگر كسي بتواند در اين روز در عرفات يا كربلا باشد اين پيش آمد مهمترين امري است كه دعا در آن شايسته است.
• قبل از ظهر براي زيارت و اعمال عرفه غسل كند؛
•  تا ظهر به زيارت پردازد؛

آداب زيارت امام حسين علیه السلام: 

•  اظهار اندوه و ناله؛
•  تمناى مقام اصحاب، «يا لَيْتَنا كُنّا مَعَكُمْ»؛ كه اي كاش من با شما بودم؛
•  مداومت بر زيارت عاشورا؛

اول: اعمال در كربلا

الف) از زوال ظهر به مقدمات نماز و دعا اشتغال يابد و در دعا شرايط زير را مراعات كند:
شرايط كمال:
• تصحيح عقايد؛
• گريستن؛
• انگشتر به دست راست كردن؛
• حمد گفتن؛
• درود بر پيامبر و آل او فرستادن؛
• اقرار به گناه؛
• مؤمنين را در دعا شريك كردن؛
• آمرزش خواستن؛
• دعا و اعمال را به صلوات و نمازها ختم كند؛
• گفتن «ماشاءَ اللهُ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِالله»؛
• وقار و سكينه در حين دعا؛
• خواندن ذكرى كه وارد شده؛
•  اگر نشاط دارد، صد مرتبه«الله اكبر» + صد مرتبه «الحمدلله» + صد مرتبه «سبحان الله» + صد مرتبه «لا اله الّا الله» + صد مرتبه سوره اخلاص + صد مرتبه سوره قدر + صد مرتبه آيت الكرسى + صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد.
• اگر در خود كسالتي ديد به يك تكبير، تهليل (لا اله الا الله)، تحميد (الحمد‌لله) و تسبيح (سبحان‌الله) و صلوات اكتفا كند.
• در حين اين اذكار، حضور قلب، صدق و اخلاص را فراموش نكند.
• در تكبير گفتن توجه كند كه از عرش تا فرش، كوچك و مادون كبرياي الهي است.
• در حين تهليل تنها به پرستش او و بندگي خود توجه كند.
• در موقع تحميد و تسبيح، حق تنزيه او را به جاي آورد.
• حين صلوات توجه كند كه صلوات رسول به صلوات خداوند پيوند خورده و طاعت او به طاعت او، مبادا از بركات معرفت به او و صلواتش محروم شود.
• دست كم از معاني الفاظ غافل نباشد.
• حالت دعا را مراعات كند يعني همراه با تضرع، خشوع، گريه و ابتهال و مبالغه در طلب رحم و عطوفت بوده و با دعاي به ديگران توأم باشد.
• ادعيه مأثوره خوانده شود.

ب) 12 ركعت نماز در هر ركعت، سوره حمد + آيت الكرسى + سوره اخلاص، هر قدر بتواند قرآن بخواند و نيز به سجده رفته و سر بردارد و بخواند دعاي «سُبحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ…» + دعا كند به هر چه خواهد.

ج) اگر نشاط نداشت تنها دو ركعت نماز زير آسمان بجاي آورد و سپس به حرم مشرف شود.

دوم: اما اگر در كربلا نيست
الف) نماز ظهر و عصر و نوافل آن را زير آسمان به جاي آورد.
ب) سپس به محل دعاء برود، دو ركعت نماز به‌عنوان هديه به بارگاه دوست زير آسمان به‌جاي آورد.