«وَ ارتَقِبوُا إنّی مَعَکُم رَقیِب.» مراقب خود باشید که من نیز مراقب شمایم. البته او نیز مراقب گفتار ما هست، چنان كه فرمود:
«مَا یَلفِظُ مِن قَول اِلا لَدَیهِ رَقیِب عَتیِد.» گفتاری تلفظ نشود مگر این که برای آن مراقبی جدی وجود دارد.
در یک کلام او مراقب همه حركات و سكنات مخلوقات خويش است. به اين حقيقت خود اشاره اي صريح و بليغ فرمود:
«وَ کَانَ اللهُ عَلیَ کُلِّ شَیء رَقیِبا» خداوند بر هر چیز مراقب است. غفلت نشود كه او نیز در کمین گاه ظالمين و ستمگران نيز هست. پس بايد مراقب رفتار و کردار خویش بود. مبادا كه ناگاه به كمين قهر الهي گرفتار شده و در حال گناه به كفر و زندقه صيد شويم. به اين شريفه مباركه بنگريم:
«إنَّ رَبَّکَ لَبِالمِرصَاد» البته خدای تو در کمین گاه است.