گو اين كه براي دريافت روزي بايد تلاش كرد، اما هرگز نبايد اتاق فكر خداوند متعال شد. چه اين كه او خود آداب بنده پروري داند. در اين باب پيامبر اكرم(صلّىاللهعليهوآله) فرموده اند كه:
«اِنَّ لِكُلِّ امرِىٍء رِزقاً هُوَ يَأتيهِ لامَحالَةَ، فَمَن رَضىَ بِهِ بوُرِكَ لَهُ فيهِ وَ وَسِعَهُ، وَ مَن لَم يَرضَ بِهِ لَم يُبارَكَ لَهُ فيهِ وَ لَم يَسَعهُ، اِنَّ الرِّزقَ لَيَطلُبُ الرَّجُلَ كَما يَطلُبُهُ اَجَلُهُ؛»[1]
هر كس روزىاى دارد كه به حتم به او خواهد رسيد. پس هر كس به آن راضى و خوشنود گردد، پس آن روزي بر او پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود، ولي اگر او به آن روزي راضى نباشد، نه آن بركت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود. البته كه روزى در پى انسان است، آنگونه كه اجلش درپی اوست.
———————————————————-
[1]. صدوق، اعلام الدّين، ص 342.