الف) ماه مبارک رمضان ماه خدا و موسم عبادت است.
ب) معرفت به حق رمضان و مهمانی الهی.
ج) معنی روزه گرفتن، درک اخلاص در همه حرکات و سکنات داشته باشد.
د) ماه مبارک رمضان بهار دعاء و تلاوت قرآن است.
هـ) به جا آوردن نوافل (نمازهای مستحبی).
و) تطهیر قلب به توبهای صادقانه.
ز) تطهیر طعام، لباس، مکان و همه حرکات و سکنات (به پرداخت خمس مال و اداء دین و بدهکاریها)
ک) تحصیل شرایط دعا و مناجات کند.
ل) رسول خدا بر سجدههای طولانی در این ماه سفارش فرمودهاند.
م) دعا برای ولی عصر ارواحنافداه در خلال شب و روز بگوید: «الّلهمّ اَرِنا فیهِ، وَ فی اَهلِ بَیتِهِ، وَ شیعَتِهِ وَ رَعِیّتِهِ، وَ عامَّتِهِ وَ خاصَّتِهِ ما یَأمَلُ، وَ فی اَعدائِهِ ما یَحذَرونَ، وَ مُنَّ عَلَینا بِطاعَتِهِ وَ رِضاهُ، وَ اَلحِقنا بِشیعتِهِ المُقَرّبین، وَ اَولِیائِهِ السّابقینَ، وَ صلّ عَلَیهِ وَ عَلی آبائِهِ الطّاهِرینَ، بِجَمیعِ صَلَواتِکَ، یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ».
ن) دعا و طلب بخشش برای پدر و مادر ، معلم و برادران و نیز خواهران و همسایگان و هر که بر او حقّی دارد، کرده و تمام مؤمنین را در دعای خود شریک سازد.
ص) خوردن سحری مستحب است.
ع) هر روز و شب توسل و سلامی مجدد به محضر معصوم آن روز داشته باشد و درخواست رحمتشان کند.
ف) به نشاط و گرفتاری و ضعف و توانش نگریسته و از نوافل و مستحبات برترین را اختیار کند.
س) دعاهای بعد از نمازها و و اول شب را ترجیح دهد و چون «یا عَلیُّ یا عَظیمُ..»، دعای افتتاح، دعای سحر «اَللّهُمَّ اِنّی اَسئَلُکَ مِن بَهائِکَ …»، دعای ابی حمزه را به عدد نشاط هر شب و بعضی از دعاهای روز را ترک نکند.
ق) نمازهای وارده در جمعهها را به جای آورد.
ر) تلاوت سوره قدر در سحر و افطار.
ش) افطاری دادن به روزه داران.
ت) اهل علم، امامت جماعت و وعظ را پس از پند و اندرز خویش مهم بدانند.