خواهر و برادر آذریم! شما زلزله زده نیستید که همه ما زلزله زده ایم

برای احیاء شب ۲۳ رمضان المبارک به مصلای تهران رفتم. آن روز تا ساعت ها گرفتار بودم و لحظاتی در دفتر مصلّی در کنار برادران عزیزی چون آقای مداحی که از دوستان و مسئولین هیئت رزمندگان است نشستم. اخبار را ندیده بودم، ولی ایشان با خبرم کردند که از زلزله آذربایجان خبر دارید؟

بی خبر بودم و خبر خوشی نبود. چه می توانستم بکنم جز این که در آخر مراسم در حق همه برادران آذریم دعای خیر کنم. برای زیر آوار رفته ها دعا کنم، مجروحین، مصدومین، بازماندگان و … . خدایشان اجر دهد.

ملّت خوبی داریم، وقتی حادثه ای رخ دهد همه به همدیگر وابسته اند و دلبسته.

خداوند این دلهای بهم بسته را خود ترحّم کند.

عجیب؛ مردم روزه دارمان به ناگاه با یک تکانه خود را در عالم و سرائی دیگر حاضر ببینند. به واقع اجر شهید دارند. بنده در بین این امّت اسلامی به برادران و خواهران آذریم به خاطر دل پاکشان به ساحت قدس آل بیت علیهم‌السلام رشک می برم.

گرچه ترکی نمی دانم، ولی اگر در جلسه مدح و یا مرثیه‌خوانی آن عزیزان باشم گویا از هر فارسی بهتر سخن می گویند. دیده ای ارتباط دل ها، چقدر دوستشان دارم.

اشکم ریخت وقتی احساس مقام ولایت، مسئولین، نمایندگان و … ، زعمای فقاهت، همه و همه را به شما دیدم.

خواهرم و برادرم تنها نیستید! دوستتان داریم. شما زلزله زده نیستید که همه ما زلزله زده ایم.

مرتضی آقاتهرانی

۲۴ مردادماه ۱۳۹۱