چه طور توجیه کردن مانع کارهای بد میشود ؟

توصیه عرفانی شیخ انصاری (ره ) در جواب نامه درخواست راهنمایی آقای میلانی (ره ) بیت زیر بود :

مصلحت دید من آن است که یاران همه کار بگذارند و خم طرَه یاری گیرند!

یعنی همه کارها را بگذارند زمین، خوب آقا ما با این همه گرفتاری، چطور سرطره یار گیریم؟ ای عزیز محترم مگه ما غذا نمی‌خوریم؟ دیگران هم می‌خورند. اصل اینِ که آدم اینا را رو به قبله خاک کنه، توجیه کنه، ببین ممکنه آدم رو به قبله وایسه، کسب و کار، میز و دخلش رو به قبله باشد، ولی نفهمه، و غافل باشد. این ثواب نمی‌بره. اما اگر متوجه بشه، میگه من می‌خواهم رو به قبله وایسم، این همش ثواب می‌شه، توجیه کردن کار یعنی همین، کارامون را توجیه کنیم، می‌توانیم خوردن‌مون را توجیه کنیم، میشه عبادت، حرف زدنمون را توجیه کنیم میشه عبادت .

پس معناش این نیست که گرفتاری‌ها را رها کنیم بلکه باید گرفتاری‌ها را هم توجیه کرد چه عیب داره، اگر انسان بنا باشد فکر کند بناش این باشد که توجیه کنه، کارهایی را توجیه می‌کنه که شرعیت داشته باشد. نه کارائی که اون مسائل را نداره . و توجیه کردن جلوی کارهای زشت را می-گیره. خواه ناخواه وقتی بنا شد من همه کارها را بدهم به ترازوالهی و بگم خدا این مال تو! هر کاری رو که نمی‌تونم بگم این از تو ، جلوی کارهای بدم گرفته می‌شه.

مصلحت دید من آن¬است که یاران همه کار بگذارند و خَم طُرِّه یاری گیرند!

آقای انصاری (ره ) نمی‌خواد بگه که ای آقای میلانی نخور، نخواب، زن نداشته باش، درس نده! فتوا نده! و… چطور میشه من همه کارها را بذارم زمین فقط نماز بخونم از کجا که نماز خراب نباشه؟ بحث اینه که همه این¬ها را توجیه به طرف او کنه. همه کارهات رنگ وبوی خداوندی داشته باشه ، با نیت باشه ، با توجه باشه .واقعا غوغا کرده این شعر که از حافظه.

مصلحت دید من آن است که یاران همه کار بگذارند و خَم طره یاری گیرند!