حق گرایی در گفتار

همیشه حق گو باش! «قُولا بِالْحَقّ»  آیا این شکل تبلیغات که به دقت جهت دار است و همه می‌فهمند، این‌ها نمونه‌ای از حق‌گرائی است. آیا شما نمی‌شناسید برخی را که چقدر از بیت‌المال بر ای انتخابات خود در دوره‌های گذاشته استفاده کردند؟ آیا از اموال داخل و خارج برخی بی خبرید؟  آیا تلاش‌های آن‌ها در جهت ظلم و از بین رفتن مظلوم نبود؟ اگر این‌ها سر کار آمده بودند چه می‌شد؟ مگر اسرار نظام فروخته نشد؟ و مگر نامه محرمانه به بوش و بند و بست با سران آلمان، و پورسانتاژهای کلان به حساب شخصی  این آقایان این‌ها از مصادیق ظلم نیست؟ قانونی که وضع می‌کنیم ظلم به ۵۰ میلیون شهید است ـ درعمل و یا ارباب رجوع دقیق که مقدم می‌داریم.

ما به مردم نمی‌گوییم ولی اگر قیامت ریش ما را بگیرند چرا نگفتی چرا اطاعت کردی ما شیعه علی‌ایم اقلاً بی‌طرف باشید. این گونه نطق و گفتار چقدر«قُولا بِالْحَقّ»  است؟ قضاوت با شما؟ که ظلم‌های اجتماعی و دولتی بزرگ جلوه کند.

برخی از ما وقتی این‌گونه روایات را می بینند بیان مطلق اهل بیت (علیهم‌السلام) را محدود به مواردی می کنند که برای آن‌ها هیچ دردسری نداشته و صحبت آن‌ها به قرن ها قبل و یا مواردی با فرسخ ها راه از زندگی دنیا و آخرت ما پیدا کند.  بله، به حق بگوئید.

—————————————–

[۱]. امام علی (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه، ترجمه و شرح فیض‌الاسلام، نامه ۴۷.