حوزه انقلابی یعنی درک حقایق یک جامعه

حجت الاسلام مرتضی آقاتهرانی در خصوص بیانات رهبر انقلاب در خصوص حوزه انقلابی گفت: انقلابی بودن و انقلابی ماندن حوزه ویژگی هایی دارد که متاسفانه این ویژگی ها مقداری کم رنگ شده است.

وی با اشاره به اینکه امام خمینی و مقام معظم رهبری بهترین الگوی انقلابی بودن حوزه هستند گفت: باید برای شناساندن روحانی و حوزه انقلابی کار کنیم. برخی از روحیه انقلابی بی خبرند و تنها به درس می پردازند، غافل از آنکه اصل انقلاب به وسیله حوزه علمیه تعریف شد، به حرکت درآمد، پیروز شد و اکنون نیز به مسیر خود ادمه می دهد.

باقی ماندن انقلاب در سایه عملکرد مناسب حوزه علمیه است گفت: وقتی پرچم حرکتی در دست یک جریان یا تفکر باشد، ادامه پابرجا بودن این پرچم نیز باید به وسیله همان ها باشد.

وی در خصوص ویژگی حوزه انقلابی گفت: حوزه انقلابی به بحث مفصلی نیاز دارد و مهمترین بحث این است که باید از الگوهای دینی تبعیت کنیم. بهترین الگو برای حوزه و روحانی انقلابی، امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب هستند.

یک وقت رهبر انقلاب در تعریف بسیجی گفتند؛ امام علی(ع) یک بسیجی است . ما گاهی از اوقات ناخواسته مبتلا به نوعی سکولاریسم می شویم و احساس می کنیم عبادتهای فردی، خوب بودن و زاهد بودن کافی است. در حالی که عالم و روحانی جدای از زهد و تقوا، باید ابتکار عمل هم داشته باشد و مردم را نیز رهبری کند.

یک روحانی و عالم نمی خواهد خودش به تنهایی به بهشت برود و باید دیگران را نیز به بهشت ببرد . تفکر حوزه و روحانی اصیل با تفکر آن عابدی که در یک گوشه عبادت می کند و تارک دنیا می شود تا در آخرت به بهشت می شود، فرق می کند، ممکن است این عابد به بهشت هم برود، اما فقط خودش می رود، در حالی که فردی مانند امام خمینی(ره) در میان جامعه می آید و یک ملت را با خودش به سوی رحمت الهی رهنمون می کند و این معنای انقلابی بودن حوزه و روحانی انقلابی است.

امام خمینی(ره) حدود ۴۰ سال پیش انقلاب اسلامی ایران را راه اندازی کردند .امام برای مردم انقلاب را رهبری کردند، اما اگر قدری رهبری و ابتکار عمل نداشت و با مردم نبود و با آنان زندگی نمی کرد هرگز موفق نمی شدند انقلابی با این عظمت خلق کنند.

ایشان با اشاره به ساده زیستی امام خمینی(ره) در اوج قدرت گفت: متاسفانه امروزه بسیاری  با مردم زندگی نمی کنند و نمی دانند مردم چه می خواهند و چه می گویند.

منظور از زندگی کردن در بین مردم تنها حضور فیزیکی نیست . یک روحانی در حالی که در کنار مردم زندگی می کند باید از درد دل مردم نیز آگاه باشد. شاید مردم به ظاهر از یک وضعیتی اعلام رضایت کنند، اما در دل با آن شرایط مشکل داشته باشند. بنابر این باید بین روحانی و مردم حضور جسم و جان همزمان برقرار باشد.

برای آنکه مصداق یک روحانی انقلابی برگرفته از یک حوزه انقلابی باشیم، باید درک کنیم حسن و عیب مردم کجاست، اگر روحانی و حوزه های علمیه ارتباط درستی با مردم نداشته باشند، دردشان را ندانند و علت غم و شادی شان را درک نکنند، نتیجه آن میشود که وقتی به حمایت و همراهی مردم نیاز داریم، آنها هم به دنبال ما نمی آیند.