فضیلت و اعمال شب و روز عرفه

 در شب نهم ذی‌الحجّۀ هر درخواست خیری از درگاه احدیّت مورد پذیرش قرار می‌گیرد. این شب، شبی است که ویژه نماز و نیایش و پذیرش توبه و خواهش از خدای تعالی است. زیارت امام حسین علیه السلام از اعمال این شب مبارک است: «اِنَّ اللهَ یَبْدَءُ بِالنَّظَرِ اِلی زُوّارِ الْحُسَیْنِ علیه السلام عَشِیَّۀَ عَرَفَۀِ قَبْلَ نَظَرِهِ اِلی اَهْلِ الْوَقِفِ؛  خداوند شب عرفه پیش از این که به اهل عرفات بنگرد، به زائرین امام حسین علیه السلام نظر می‌کند». برخی از اعمال شب از این قرار است:

الف) پرداختن به دعا و مناجات و توبه؛

ب) ده تسبیح را هزار مرتبه بخواند،‌سپس درخواست حاجت کند؛
ج) دعای «یا شاهِدَ کُلِّ نَجْوی…» را بخواند، دقت در مضامین عالیه‌اش کند و آن را با روح بخواند نه بی حال و مرده؛
د) زیارت امام حسین علیه السلام؛
هـ) مراجعه به حامیان آن شب در اول و آخر شب؛

روز عرفه | روز نهم ماه و روز دعاست

الف) اگر کسی بتواند در این روز در عرفات یا کربلا باشد این پیش آمد مهمترین امری است که دعا در آن شایسته است.
• قبل از ظهر برای زیارت و اعمال عرفه غسل کند؛
•  تا ظهر به زیارت پردازد؛

آداب زیارت امام حسین علیه السلام: 

•  اظهار اندوه و ناله؛
•  تمناى مقام اصحاب، «یا لَیْتَنا کُنّا مَعَکُمْ»؛ که ای کاش من با شما بودم؛
•  مداومت بر زیارت عاشورا؛

اول: اعمال در کربلا

الف) از زوال ظهر به مقدمات نماز و دعا اشتغال یابد و در دعا شرایط زیر را مراعات کند:
شرایط کمال:
• تصحیح عقاید؛
• گریستن؛
• انگشتر به دست راست کردن؛
• حمد گفتن؛
• درود بر پیامبر و آل او فرستادن؛
• اقرار به گناه؛
• مؤمنین را در دعا شریک کردن؛
• آمرزش خواستن؛
• دعا و اعمال را به صلوات و نمازها ختم کند؛
• گفتن «ماشاءَ اللهُ وَ لا قُوَّهَ اِلّا بِالله»؛
• وقار و سکینه در حین دعا؛
• خواندن ذکرى که وارد شده؛
•  اگر نشاط دارد، صد مرتبه«الله اکبر» + صد مرتبه «الحمدلله» + صد مرتبه «سبحان الله» + صد مرتبه «لا اله الّا الله» + صد مرتبه سوره اخلاص + صد مرتبه سوره قدر + صد مرتبه آیت الکرسى + صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد.
• اگر در خود کسالتی دید به یک تکبیر، تهلیل (لا اله الا الله)، تحمید (الحمد‌لله) و تسبیح (سبحان‌الله) و صلوات اکتفا کند.
• در حین این اذکار، حضور قلب، صدق و اخلاص را فراموش نکند.
• در تکبیر گفتن توجه کند که از عرش تا فرش، کوچک و مادون کبریای الهی است.
• در حین تهلیل تنها به پرستش او و بندگی خود توجه کند.
• در موقع تحمید و تسبیح، حق تنزیه او را به جای آورد.
• حین صلوات توجه کند که صلوات رسول به صلوات خداوند پیوند خورده و طاعت او به طاعت او، مبادا از برکات معرفت به او و صلواتش محروم شود.
• دست کم از معانی الفاظ غافل نباشد.
• حالت دعا را مراعات کند یعنی همراه با تضرع، خشوع، گریه و ابتهال و مبالغه در طلب رحم و عطوفت بوده و با دعای به دیگران توأم باشد.
• ادعیه مأثوره خوانده شود.

ب) ۱۲ رکعت نماز در هر رکعت، سوره حمد + آیت الکرسى + سوره اخلاص، هر قدر بتواند قرآن بخواند و نیز به سجده رفته و سر بردارد و بخواند دعای «سُبحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ…» + دعا کند به هر چه خواهد.

ج) اگر نشاط نداشت تنها دو رکعت نماز زیر آسمان بجای آورد و سپس به حرم مشرف شود.

دوم: اما اگر در کربلا نیست
الف) نماز ظهر و عصر و نوافل آن را زیر آسمان به جای آورد.
ب) سپس به محل دعاء برود، دو رکعت نماز به‌عنوان هدیه به بارگاه دوست زیر آسمان به‌جای آورد.