خداوند مراقب بندگانش است
او مراقب همه حركات و سكنات مخلوقات خويش است
در کلام وحی آمده که خداوند خود مراقب بندگان خویش است. آن آیه این است که فرمود:
«وَ ارتَقِبوُا إنّی مَعَکُم رَقیِب.» مراقب خود باشید که من نیز مراقب شمایم. البته او نیز مراقب گفتار ما هست، چنان که فرمود:
«مَا یَلفِظُ مِن قَول اِلا لَدَیهِ رَقیِب عَتیِد.» گفتاری تلفظ نشود مگر این که برای آن مراقبی جدی وجود دارد.
در یک کلام او مراقب همه حرکات و سکنات مخلوقات خویش است. به این حقیقت خود اشاره ای صریح و بلیغ فرمود:
«وَ کَانَ اللهُ عَلیَ کُلِّ شَیء رَقیِبا» خداوند بر هر چیز مراقب است. غفلت نشود که او نیز در کمین گاه ظالمین و ستمگران نیز هست. پس باید مراقب رفتار و کردار خویش بود. مبادا که ناگاه به کمین قهر الهی گرفتار شده و در حال گناه به کفر و زندقه صید شویم. به این شریفه مبارکه بنگریم:
«إنَّ رَبَّکَ لَبِالمِرصَاد» البته خدای تو در کمین گاه است.