کیف ارجو غیرک و الخیر کله بیدک: چگونه به غیر تو امید ببندم در حالی که خیر همگی به دست توست.
پیداست طلب خیر می کند. خیر افعل التفضیل نیست یعنی بهترین. از هر چیزی بهترینش دست توست. چون مالک است. و هر کسی که خیری دست اوست یا بخیل است یا مریض است یا نمی فهمد یا کم می شود اگر بدهد تو که بدهی که کم نمی شود و کم نمی آوری. پس دلیل ندارد من امید به دیگری ببندم. وقتی می توان به کسی امید بست که بدانی او چیزی می تواند به تو بدهد چه کسی مثل تو هست. چگونه به غیر تو امید ببندم در حالی که خیر همه اش به دست توست. در اینجا دست نه یعنی دست ظاهری، خدا که دست ظاهری ندارد یعنی همان ابزاری که به وسیله او به ما چیز می دهد ما معمولا با دست به دیگران چیزی می دهیم همه چیز دست توست مال توست در قبضه قدرت توست و تو می توانی بدهی اگر بخواهی بدهی کافی است که خیر من در او باشد و برای من مفید باشد.
به خدا هم امید خیلی ببندید و هم باورش کنید که بزرگ است باورش کنید که می تواند و بخیل نیست. قدری که پیش برویم می بینیم که باید تمام امید را باید به او بست و تمام خوف را هم از او داشت منتها در ارتباط با خود او من از خودم و کارهای خودم می ترسم ولیکن رجا و امید تکیه اش به اوصاف الهی است.
منبع : مناجات الراجین