جهاد فرهنگی ابزاری برای حراست از کیان الهی
روشن است که برای حراست از کیان الهی- اسلامی قلم و جوهر نوشتار علماء، از اسلحه و خون شهداء برتر است.
هم اکنون جهاد فرهنگی درگیر با فعّالیت هایی است که مروّج نظریاتی است که اساس دین و ایمان و مسائل اسلامی را مورد هدف قرار داده است تا که عقائد اسلامی جوانان متزلزل می سازد. قرائت های مختلف از دین و قبض و بسط تئوریک شریعت، برداشت هایی که ما و شما تا به حال از کتاب و سنّت و منابع اسلامی داشته ایم تابع شرایط و ذهنیّت هایی خاصّی می‌داند که با تغییر آن شرایط و ذهنیّت ها دیگر نمی توان برداشت های سابق را پذیرفت و باید برداشت ها و قرائت های نو و تازه ای از دین و قرآن و سنّت را حاکم دانسته و پذیرفت. اصولا برداشت از دین آزاد است و هر کس حق دارد برداشت خود را از دین داشته باشد و نمی توان و نباید حقّ فهم دین و تبیین احکام و تفسیر قرآن و احادیث را به فقها و مجتهدان منحصر دانست.
نتیجه چنین تفکّری این خواهد بود که هر روز، هر کسی هر چه از دین برداشت کرد و فهمید دینش همان است.
پاسخ این که در زندگی مسائل مختلفی باعث شده تغییرات متعددی در مسائل و احکام فقهی پیدا شود و هیچ کس منکر چنین چیزی نیست. سخن در کلیّت و تعمیم این تغییر است.
از نظر منطقی، با ذکر چند مصداق و شاهد جزئی، نمی توان حکم کلّی و عمومی صادر کرد.
بحث تغییر و تحول و به عبارت دقیق تر، امکان تغییر و تحول تنها در دایره ظنّیات دین و فقه مطرح است و قطعّیات آن ها را شامل نمی شود.
اگر اصرار و تأکید کردید که هیچ معرفتی ثابت نیست و هر معرفتی در معرض تغییر و تحوّل است. این نظریه اگر درست باشد خودش را نیز ردّ خواهد کرد،چرا که این بیان خود نیز از معارف است.
در آن بیان امام علی (ع) جهاد فرهنگی را دارای مراتب سه‌گانه براورد فرمود. ترتیب بیان امام (ع) سه نوع جهاد است که ابتدا جهاد با مال، سپس جهاد با جان و در نهایت جهاد با زبان را مورد توجه قرار داده است .شاید وجه این ترتیب این باشد که اگر فقط با بذل مال خطر دشمن از اسلام و مسلمین دفع می شود جانتان را به خطر نیندازد. اما اگر مبارزه با مال کارساز نبود آن گاه باید سلاح برداشته و آماده جان فشانی شوید و به جهاد با جان اقدام کنید. با این همه، ممکن است در میدان ها و شرایطی، نه مال و نه جان کارآیی نداشته باشد و خطر دشمن دفع نگردد که در این صورت و لازم باشد که با زبان و قلم وارد عرصه و میدان کارزار شوید و از دین و اسلام دفاع کنید. از همین جا می توان پی برد که چرا صادق آل محمد (ع)فرموده اند:
«اِذا کانَ یَومُ القیامهِ جَمَعَ اللهُ عزّوجَلّ النّاسَ فی صَعیدٍ واحِدٍ، وَ وُضِعَتِ الموَازینُ، فَتُوزَنُ دِماءُ الشُّهداءِ مَعَ مِدادِ العُلَماءِ، فَیُرَحَجُّ مِدادُ العُلَماءِ عَلی دِماءِ الشُّهَداءِ»؛[۱]
چون روز قیامت بپا گردد، خداوند متعال همه مردم را در یک سرزمین گرد هم آورده و میزان ها نهاده شود، پس خون شهداء با مرکب علماء سنجش گردد. در نتیجه مرکب (دوات) علماء بر خون شهداء برتر آید.
روشن است که برای حراست از کیان الهی- اسلامی قلم و جوهر نوشتار علماء، از اسلحه و خون شهداء برتر است. زیرا که اگر آن نباشد این نباشد. نوشته علماء است که خون شهید را معنادار ساخته و راه شهید را هموار می‌سازد. البته پس از شهادت شهید این نوشته عالم است که آن خون را در صفحه تاریخ ماندگار می‌کند و نام و راه شهید را زنده نگه می‌دارد.
و الحمدلله اولاً و آخراً
——————————————————-
[۱]. محمد صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۴، ص ۳۹۸، ح ۵۸۵۳.