آن شخص به آیت‌الله مصباح گفت: حاج آقا، ما از کربلا آمدیم، ولی شما به دیدن ما نیامدید

چند سال پیش که راه کربلا باز شده بود، یکی از دوستان از سفر کربلا برگشته و به محضر استاد مصباح (حفظه الله) رفته بود. من هم کار کوچکی با استاد داشتم. وقتی وارد اتاق استاد شدم، دیدم او هم نشسته است. آن شخص به آیت‌الله مصباح گفت: حاج آقا، ما از کربلا آمدیم، ولی شما به دیدن ما نیامدید! حاج آقا فرمودند: «شمر هم کربلا بوده». من خیلی تعجب کردم و ناراحت شدم. وقتی بیرون آمدیم، از دوستم پرسیدم که چرا حاج آقا این‌طور گفتند؟ گفت: وقتی خواستم بروم، فرمودند: «می‌خواهی بروی، یادت باشد نمازت را تمام بخوانی؛ چون مسافر اگر سفرش حرام باشد، نمازش تمام است. می‌خواهی زیارت مستحب بروی، کارهای واجب را رها کرده‌ای؟

کتاب کامل الزیّارات در مورد فضایل زیارت امام حسین (ع) روایات بسیاری را نقل کرده است. پاداش هیچ عملی بیشتر از زیارت اباعبدالله (ع) نیست. حتی زیارت خانه‌ی خدا. ولی معمار فن می‌گوید: «زیارت و سفر تو حرام است».

این بندگی نیست. باید به دنبال بندگی باشیم. بندگی یعنی کاری را انجام دهیم که او دوست دارد نه خودمان. ممکن است کاری باشد -‌‌مثل ازدواج‌- که خود انسان هم دوست داشته باشد، ولی معیار اصلی خداست. باید او را در نظر گرفت و جلو رفت. در این صورت دیگر نمی‌توان با همسر و فرزندان تندی کرد. دیگر نمی‌توان معصیت کرد. درس و نشست و برخاست، عبادت می‌شود.

خوب که می‌نگری، می‌بینی که خوبان، همه دنبال بندگی هستند. باید یک به یک تمرین بندگی کرد. خود انسان می‌فهمد کاری که انجام می‌دهد بندگی است یا نه